эскадро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эскадро́н эскадро́ны
Р. эскадро́на эскадро́наў
Д. эскадро́ну эскадро́нам
В. эскадро́н эскадро́ны
Т. эскадро́нам эскадро́намі
М. эскадро́не эскадро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эскадро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Падраздзяленне ў кавалерыі, якое адпавядае пяхотнай роце.

|| прым. эскадро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскадро́н воен. эскадро́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскадро́н м., воен. эскадро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскадро́н, ‑а, м.

Падраздзяленне кавалерыйскага палка, якое адпавядае пяхотнай роце. [Каршукоў:] — Салдат у Гітлера не шмат. Б’е браніраваным кулаком, а тыл — дзіравы. Кінь ты сюды конніцы некалькі эскадронаў, дык да самога Берліна можна ісці без прыпынку... Асіпенка. З дзесятак старыцкіх хлопцаў-партызан зрабілі ў кустах за вёскай засаду і прымусілі ўцякаць у паніцы цэлы ўланскі эскадрон. Хадкевіч.

[Фр. escadron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскадрон

т. 18, кн. 1, с. 159

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Эскадрон 11/281, 473

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эскадро́н м. вайск. Schwadrón f -, -en, Eskadrón f -, -en;

разве́двальны эскадро́н Áufklärungsschwadron f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эскадро́н

(фр. escadron)

падраздзяленне кавалерыйскага палка, якое адпавядае пяхотнай роце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кавалерыйскі эскадрон партыз. брыгады імя У. І. Леніна Пінскай вобл. 8/192

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)