Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнік(ад эпі- + сома)
генетычныя элементы, здольныя да самастойнага размнажэння ў цытаплазме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпісо́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эпісо́ма | ||
| эпісо́м | ||
| эпісо́ме | эпісо́мам | |
| эпісо́му | ||
| эпісо́май эпісо́маю |
эпісо́мамі | |
| эпісо́ме | эпісо́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)