эпікарды́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпікарды́т
Р. эпікарды́ту
Д. эпікарды́ту
В. эпікарды́т
Т. эпікарды́там
М. эпікарды́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эпікарды́т, -ту м., мед. эпикарди́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпікарды́т, ‑у, М ‑дыце, м.

Спец. Запаленне эпікарда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпікарды́т

(ад эпікард)

мед. запаленне эпікарда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпикарди́т мед. эпікарды́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)