эпіка́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпіка́рд
Р. эпіка́рда
Д. эпіка́рду
В. эпіка́рд
Т. эпіка́рдам
М. эпіка́рдзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эпіка́рд м., анат. эпика́рд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпіка́рд, ‑а і эпіка́рдый, ‑я, м.

Спец. Знадворны слой сценак сэрца.

[Ад грэч. épi — на, над, пры і kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпіка́рд, эпіка́рдый

(ад эпі + гр. kardia = сэрца)

анат. унутраны лісток перыкарда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпика́рд анат. эпіка́рд, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпікарды́т

(ад эпікард)

мед. запаленне эпікарда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)