эпізо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эпізо́дны |
эпізо́дная |
эпізо́днае |
эпізо́дныя |
| Р. |
эпізо́днага |
эпізо́днай
эпізо́днае |
эпізо́днага |
эпізо́дных |
| Д. |
эпізо́днаму |
эпізо́днай |
эпізо́днаму |
эпізо́дным |
| В. |
эпізо́дны (неадуш.)
эпізо́днага (адуш.) |
эпізо́дную |
эпізо́днае |
эпізо́дныя (неадуш.)
эпізо́дных (адуш.) |
| Т. |
эпізо́дным |
эпізо́днай
эпізо́днаю |
эпізо́дным |
эпізо́днымі |
| М. |
эпізо́дным |
эпізо́днай |
эпізо́дным |
эпізо́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эпізо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Асобнае здарэнне, выпадак.
Э. з турысцкіх успамінаў.
2. Нязначны, дробны выпадак.
Гэта ўсяго адзін э. з жыцця паляўнічага.
3. Фрагмент мастацкага твора, які мае пэўную самастойнасць і закончанасць.
Э. са спектакля.
|| прым. эпізо́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)