эпідо́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпідо́т эпідо́ты
Р. эпідо́ту эпідо́таў
Д. эпідо́ту эпідо́там
В. эпідо́т эпідо́ты
Т. эпідо́там эпідо́тамі
М. эпідо́це эпідо́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Эпідот 11/467

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эпідо́т

(фр. epidote, ад гр. epidotos = прырошчаны)

мінерал класа сілікатаў зялёнага або бурага колеру; другасны каштоўны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)