эпа́рх

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпа́рх эпа́рхі
Р. эпа́рха эпа́рхаў
Д. эпа́рху эпа́рхам
В. эпа́рха эпа́рхаў
Т. эпа́рхам эпа́рхамі
М. эпа́рху эпа́рхах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эпа́рх

(гр. eparchos)

граданачальнік Канстанцінопаля ў часы Візантыйскай імперыі, які ажыццяўляў судова-паліцэйскія функцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)