эо́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эо́лавы |
эо́лавая |
эо́лавае |
эо́лавыя |
| Р. |
эо́лавага |
эо́лавай эо́лавае |
эо́лавага |
эо́лавых |
| Д. |
эо́лаваму |
эо́лавай |
эо́лаваму |
эо́лавым |
| В. |
эо́лавы (неадуш.) эо́лавага (адуш.) |
эо́лавую |
эо́лавае |
эо́лавыя (неадуш.) эо́лавых (адуш.) |
| Т. |
эо́лавым |
эо́лавай эо́лаваю |
эо́лавым |
эо́лавымі |
| М. |
эо́лавым |
эо́лавай |
эо́лавым |
эо́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эо́лавы, ‑ая, ‑ае.
Абумоўлены дзейнасцю ветру. Эолавыя наносы. Эолавыя ўтварэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эо́лавы
(ад гр. Aiolos = імя бога, уладыкі вятроў у старажытнагрэчаскай міфалогіі)
абумоўлены дзейнасцю ветру (напр. э-ыя наносы, э-ыя ўтварэнні).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эо́лаў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эо́лаў |
эо́лава |
эо́лава |
эо́лавы |
| Р. |
эо́лавага |
эо́лавай эо́лавае |
эо́лавага |
эо́лавых |
| Д. |
эо́лаваму |
эо́лавай |
эо́лаваму |
эо́лавым |
| В. |
эо́лаў (неадуш.) эо́лавага (адуш.) |
эо́лаву |
эо́лава |
эо́лавы (неадуш.) эо́лавых (адуш.) |
| Т. |
эо́лавым |
эо́лавай эо́лаваю |
эо́лавым |
эо́лавымі |
| М. |
эо́лавым |
эо́лавай |
эо́лавым |
эо́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эо́лаў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эо́лаў |
эо́лава |
эо́лава |
эо́лавы |
| Р. |
эо́лавага |
эо́лавай эо́лавае |
эо́лавага |
эо́лавых |
| Д. |
эо́лаваму |
эо́лавай |
эо́лаваму |
эо́лавым |
| В. |
эо́лаў (неадуш.) эо́лавага (адуш.) |
эо́лаву |
эо́лава |
эо́лавы (неадуш.) эо́лавых (адуш.) |
| Т. |
эо́лавым |
эо́лавай эо́лаваю |
эо́лавым |
эо́лавымі |
| М. |
эо́лавым |
эо́лавай |
эо́лавым |
эо́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
БРЭ́СЦКАЕ ПАЛЕ́ССЕ,
фізіка-геаграфічны раён Беларускага Палесся. Займае ПдЗ тэр. Брэсцкай вобл. Мяжуе на Пн з Прыбугскай раўнінай, на Пд — з Валынскім узв.; працягнулася з З ад даліны р. Зах. Буг на У да Загароддзя на 110 км. З Пн на Пд прасціраецца на 60—70 км. Абс. вышыні рэльефу вагаюцца ад 130 м у даліне Зах. Буга да 189 каля г. Маларыта. Пл. 5,9 тыс. км².
Брэсцкае Палессе прымеркавана да ўсх. часткі Падляска-Брэсцкай упадзіны і прылеглых да яе з Пд Лукаўска-Ратнаўскага горста і Дзівінскай ступені. У тоўшчы антрапагену развіты ледавіковыя адклады нараўскага, бярэзінскага і дняпроўскага зледзяненняў, брэсцкага перадледавікоўя, міжледавіковыя белавежскія, александрыйскія і муравінскія, а таксама галацэнавыя. Сярэдняя магутнасць іх 10—50 м, у ледавіковых лагчынах да 110 м. Асн. рысы паверхні аформіліся ў час дняпроўскага зледзянення. Пераважае плоскі і спадзіста-хвалісты рэльеф водна-ледавіковых нізін і раўнін з забалочанымі ўчасткамі азёрна-алювіяльнай нізіны на адзнаках 140—150 м з адноснымі перавышэннямі 2—10 м. Паверхня нахілена на З, да месца зліцця Мухаўца і Зах. Буга. Невысокія насыпныя і напорныя грады і ўзгоркі цягнуцца на Пд Брэсцкага Палесся — ад Зах. Буга да в. Олтуш Маларыцкага р-на і г. Маларыта. Абс. адзнакі тут 175—189 м, адносныя дасягаюць 25 м. На павышаных водападзелах развіты эолавы рэльеф (дзюны, грады, масівы), у лагчынах, арыентаваных пераважна з ПнЗ на ПдУ, забалочаныя стараж. і сучасныя азёрныя катлавіны, у т. л. карставыя. Трапляюцца ўчасткі марэннага рэльефу. Шмат скразных далін. Карысныя выкапні: торф, легкаплаўкія гліны, жвір, пясок, мел, сапрапель. Гал. рэкі: Зах. Буг з прытокамі справа Мухавец, Спанаўка, Капаёўка, Серадовая Рэчка, левыя прытокі Мухаўца Рыта і Асінаўка. У Брэсцкім Палессі зах. ч. Дняпроўска-Бугскага канала, шматлікія меліярац. каналы. Значныя азёры: Арэхаўскае, Олтушскае, Белае, Любань, Рагазнянскае, Чорнае, вадасх. Лукаўскае. Сярэдняя т-ра студз. -4,4 °C, ліп. 18,8 °C, ападкаў 548 мм за год. Глебы тарфяна-балотныя, дзярнова-падзолістыя забалочаныя, дзярнова-падзолістыя і дзярнова-карбанатныя. Пад ворывам каля 30% тэрыторыі. Лясы займаюць 10—20%, на Пд да 40% тэрыторыі. У межах Брэсцкага Палесся заказнікі бат. Радастаўскі і біял. Селяхі.
А.В.Мацвееў.
т. 3, с. 287
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)