-энхіма

(гр. enchyma = літар. налітая, сакаўная)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае жывую тканку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезенхі́ма

(ад мез- + энхіма)

зародкавая злучальная тканка большасці мнагаклетачных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

склерэнхі́ма

(ад склера- + -энхіма)

механічная тканка раслін, што складаецца з таўстасценных падоўжаных клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каленхі́ма

(ад гр. kolla = клей + -энхіма)

тканка пераважна двухдольных раслін, якая надае трываласць іх органам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

празенхі́ма

(ад гр. pros = звыш таго + -энхіма)

тканка раслін, якая складаецца з падоўжаных, завостраных на канцах, часам з патоўшчанымі сценкамі клетак, напр. валакно лёну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрэнхі́ма

(ад гр. aer = паветра + -энхіма)

тканка рыхлай будовы, характэрная для вадзяных або плаваючых па паверхні вады раслін.

эа-

(гр. eos = ранішняя зорка)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «ранні», «першапачатковы».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)