энурэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. энурэ́з
Р. энурэ́зу
Д. энурэ́зу
В. энурэ́з
Т. энурэ́зам
М. энурэ́зе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

энурэ́з

(ад гр. enurio = выпускаю мачу)

нетрыманне мачы пры прыроджаных анамаліях мачавой сістэмы, захворваннях і пашкоджаннях нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)