эміса́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эміса́рскі |
эміса́рская |
эміса́рскае |
эміса́рскія |
| Р. |
эміса́рскага |
эміса́рскай
эміса́рскае |
эміса́рскага |
эміса́рскіх |
| Д. |
эміса́рскаму |
эміса́рскай |
эміса́рскаму |
эміса́рскім |
| В. |
эміса́рскі (неадуш.)
эміса́рскага (адуш.) |
эміса́рскую |
эміса́рскае |
эміса́рскія (неадуш.)
эміса́рскіх (адуш.) |
| Т. |
эміса́рскім |
эміса́рскай
эміса́рскаю |
эміса́рскім |
эміса́рскімі |
| М. |
эміса́рскім |
эміса́рскай |
эміса́рскім |
эміса́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эміса́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эмісара, належыць яму. Эмісарскія паўнамоцтвы. Эмісарскія сувязі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эміса́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Асоба, якую неафіцыйна пасылаюць з сакрэтным палітычным даручэннем у іншую краіну.
|| прым. эміса́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)