эміра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Дзяржава, якая ўзначальваецца эмірам, кіруецца Саветам эміраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эміра́т

‘сістэма дзяржаўнага кіравання’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эміра́т
Р. эміра́ту
Д. эміра́ту
В. эміра́т
Т. эміра́там
М. эміра́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эміра́т

‘дзяржава’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эміра́т эміра́ты
Р. эміра́та эміра́таў
Д. эміра́ту эміра́там
В. эміра́т эміра́ты
Т. эміра́там эміра́тамі
М. эміра́це эміра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эміра́т

1. род. эміра́ту м. (система государственного управления) эмира́т;

2. род. эміра́та м. (государство) эмира́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эміра́т, ‑а і ‑у, ДМ ‑раце, м.

1. ‑у. Сістэма дзяржаўнага кіравання ў феадальных мусульманскіх краінах. Улада эмірату.

2. ‑а. Феадальная дзяржава, на чале якой стаіць эмір. Утварэнне эмірата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эміра́т

(ад эмір)

1) феадальная дзяржава, на чале якой стаіць эмір;

2) сістэма дзяржаўнага кіравання ў феадальных мусульманскіх краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кардоўскі эмірат 5/439; 8/113

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бухарскі эмірат 5/238; 10/339, 425, 426

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кардо́ўскі эміра́т

т. 8, с. 66

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)