Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эмо́цыі

(фр. emotion, ад лац. emovere = хваляваць)

душэўныя перажыванні, пачуцці, хваляванні (напр. э. радасць, э. страху).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эмо́цыі

(фр. émotion, ад лац. emovere = хваляваць)

душэўныя перажыванні, пачуцці, хваляванні (напр. э. радасці, э. страху).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эмо́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эмо́цыя эмо́цыі
Р. эмо́цыі эмо́цый
Д. эмо́цыі эмо́цыям
В. эмо́цыю эмо́цыі
Т. эмо́цыяй
эмо́цыяю		 эмо́цыямі
М. эмо́цыі эмо́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

негаты́ў², -ты́ву, м. (разм.).

Адмоўны вынік якіх-н. дзеянняў, адмоўны пачатак; увогуле факты, звесткі, эмоцыі і пад. адмоўнага характару.

Ён ва ўсім бачыць толькі н.

|| прым. негаты́ўны, -ая, -ае.

Н. вынік.

Негатыўная ацэнка.

Негатыўныя эмоцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флегматы́чны, -ая, -ае.

1. Спакойны, ураўнаважаны, павольны, які слаба праяўляе эмоцыі.

Ф. тэмперамент.

2. Вялы, абыякавы, раўнадушны.

Ф. голас.

|| наз. флегматы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gefühlsregungen

pl эмо́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эмацыяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. эмоцыя.

2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.

Эмацыянальная размова.

3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.

Эмацыянальная асоба.

|| наз. эмацыяна́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э², выкл.

Выражае з дапамогай інтанацыі розныя пачуцці, перажыванні, эмоцыі: здзіўленне, недавер’е, адчай і пад.; рашучасць, нязгоду, пярэчанне суразмоўцу; затрымку ў гутарцы ад нечаканасці.

Э, не!

Нікуды ты не пойдзеш!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сугесты́ўнасць, ‑і, ж.

Актыўнае ўздзеянне на ўяўленне, эмоцыі, падсвядомасць чытача пры дапамозе аддаленых тэматычных, вобразных, рытмічных, гукавых асацыяцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)