эляты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эляты́ў эляты́вы
Р. эляты́ва эляты́ваў
Д. эляты́ву эляты́вам
В. эляты́ў эляты́вы
Т. эляты́вам эляты́вамі
М. эляты́ве эляты́вах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Élativ

m -s, -e грам.

1) элятыў (зыходны склон)

2) найвышэ́йшая ступе́нь (у значэнні абсалютна высокай ступені якасці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)