эльза́сец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эльза́сец |
эльза́сцы |
| Р. |
эльза́сца |
эльза́сцаў |
| Д. |
эльза́сцу |
эльза́сцам |
| В. |
эльза́сца |
эльза́сцаў |
| Т. |
эльза́сцам |
эльза́сцамі |
| М. |
эльза́сцу |
эльза́сцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эльза́сец эльза́сец, -сца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Alsatian
[ælˈseɪʃən]
1.
adj.
эльза́скі
2.
n.
жыха́р Эльзасу, эльза́сец -ца m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)