эле́ніум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эле́ніум
Р. эле́ніуму
Д. эле́ніуму
В. эле́ніум
Т. эле́ніумам
М. эле́ніуме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эле́ніум, -му м., фарм. эле́ниум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Эленіум 3/487; 7/403; 11/448

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эле́ніум

(лац. elenium, ад гр. elenion = чысцец)

лекавы прэпарат, які ўжываюць пры неўрозах, псіхічных хваробах, пашкоджаннях галаўнога і спіннога мозгу і ў хірургічнай практыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эле́ниум фарм. эле́ніум, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лібрыум, гл. Эленіум

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

атара́ктыкі

(ад гр. ataraktos = спакойны)

заспакаяльныя лекавыя сродкі (напр. эленіум).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)