электрэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
электрэ́т |
электрэ́ты |
| Р. |
электрэ́ту |
электрэ́таў |
| Д. |
электрэ́ту |
электрэ́там |
| В. |
электрэ́т |
электрэ́ты |
| Т. |
электрэ́там |
электрэ́тамі |
| М. |
электрэ́це |
электрэ́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электрэ́т
(англ. electret)
дыэлектрык, даведзены да васковага стану і зацвярдзелы ў электрычным полі, які здольны сам ствараць электрычнае поле і пасля спынення электрызацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)