электраско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. электраско́п электраско́пы
Р. электраско́па электраско́паў
Д. электраско́пу электраско́пам
В. электраско́п электраско́пы
Т. электраско́пам электраско́памі
М. электраско́пе электраско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электраско́п м., физ. электроско́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электраско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення і вымярэння электрычных зарадаў у якім‑н. целе.

[Ад слова электра... і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Электраскоп 11/432 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

электраскоп

т. 18, кн. 1, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

электраско́п

(ад электра- + -скоп)

прыбор для выяўлення электрычных зарадаў у якім-н. целе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электроско́п физ. электраско́п, -па м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

elektroskop, ~u

м. электраскоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВО́ЛЬТА (Volta) Алесандра

(18.2.1745, г. Кома, Італія — 5.3.1827),

італьянскі фізік, хімік і фізіёлаг. Вучыўся ў школе езуітаў. Працаваў ва ун-тах Павіі (1779—1815) і Падуі (1815—19). Вынайшаў (1799) т.зв. вольтаў слуп — першую крыніцу пастаяннага эл. току. Адкрыў кантактную рознасць патэнцыялаў. Сканструяваў шэраг эл. прыбораў (кандэнсатар, электраскоп, электрометр і інш.). Выявіў і даследаваў уздзеянне электрычнасці на жывыя тканкі жывёл і чалавека. Яго імем названа адзінка эл. напружання — вольт.

т. 4, с. 269

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)