электрака́р, -а, м.
1. Тое, што і электрамабіль.
2. Самаходная бязрэйкавая цялежка, якая рухаецца пры дапамозе ўстаноўленага на ёй электрарухавіка, што сілкуецца ад акумулятараў (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
электрака́р м. тэх. Eléktrokarren m -s, -, É-Karren m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Eléktrokarren
m -s, - электрака́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)