экстракты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экстракты́ўны |
экстракты́ўная |
экстракты́ўнае |
экстракты́ўныя |
| Р. |
экстракты́ўнага |
экстракты́ўнай
экстракты́ўнае |
экстракты́ўнага |
экстракты́ўных |
| Д. |
экстракты́ўнаму |
экстракты́ўнай |
экстракты́ўнаму |
экстракты́ўным |
| В. |
экстракты́ўны (неадуш.)
экстракты́ўнага (адуш.) |
экстракты́ўную |
экстракты́ўнае |
экстракты́ўныя (неадуш.)
экстракты́ўных (адуш.) |
| Т. |
экстракты́ўным |
экстракты́ўнай
экстракты́ўнаю |
экстракты́ўным |
экстракты́ўнымі |
| М. |
экстракты́ўным |
экстракты́ўнай |
экстракты́ўным |
экстракты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экстракты́ўны хим. экстракти́вный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
экстракты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Атрыманы шляхам экстрагавання. Экстрактыўныя рэчывы.
2. Які мае ўласцівасці экстракту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экстракты́ўны
(ад лац. extractus = выцягнуты, здабыты, атрыманы)
1) атрыманы шляхам экстракцыі (э-ыя рэчывы);
2) які мае ўласцівасці экстракту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экстракти́вный экстракты́ўны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)