экспе́ртна-аналіты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экспе́ртна-аналіты́чны |
экспе́ртна-аналіты́чная |
экспе́ртна-аналіты́чнае |
экспе́ртна-аналіты́чныя |
| Р. |
экспе́ртна-аналіты́чнага |
экспе́ртна-аналіты́чнай экспе́ртна-аналіты́чнае |
экспе́ртна-аналіты́чнага |
экспе́ртна-аналіты́чных |
| Д. |
экспе́ртна-аналіты́чнаму |
экспе́ртна-аналіты́чнай |
экспе́ртна-аналіты́чнаму |
экспе́ртна-аналіты́чным |
| В. |
экспе́ртна-аналіты́чны (неадуш.) экспе́ртна-аналіты́чнага (адуш.) |
экспе́ртна-аналіты́чную |
экспе́ртна-аналіты́чнае |
экспе́ртна-аналіты́чныя (неадуш.) экспе́ртна-аналіты́чных (адуш.) |
| Т. |
экспе́ртна-аналіты́чным |
экспе́ртна-аналіты́чнай экспе́ртна-аналіты́чнаю |
экспе́ртна-аналіты́чным |
экспе́ртна-аналіты́чнымі |
| М. |
экспе́ртна-аналіты́чным |
экспе́ртна-аналіты́чнай |
экспе́ртна-аналіты́чным |
экспе́ртна-аналіты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экспе́ртна-крыміналісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экспе́ртна-крыміналісты́чны |
экспе́ртна-крыміналісты́чная |
экспе́ртна-крыміналісты́чнае |
экспе́ртна-крыміналісты́чныя |
| Р. |
экспе́ртна-крыміналісты́чнага |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай экспе́ртна-крыміналісты́чнае |
экспе́ртна-крыміналісты́чнага |
экспе́ртна-крыміналісты́чных |
| Д. |
экспе́ртна-крыміналісты́чнаму |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай |
экспе́ртна-крыміналісты́чнаму |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
| В. |
экспе́ртна-крыміналісты́чны (неадуш.) экспе́ртна-крыміналісты́чнага (адуш.) |
экспе́ртна-крыміналісты́чную |
экспе́ртна-крыміналісты́чнае |
экспе́ртна-крыміналісты́чныя (неадуш.) экспе́ртна-крыміналісты́чных (адуш.) |
| Т. |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай экспе́ртна-крыміналісты́чнаю |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чнымі |
| М. |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
экспе́ртна-прававы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экспе́ртна-прававы́ |
экспе́ртна-правава́я |
экспе́ртна-прававо́е |
экспе́ртна-прававы́я |
| Р. |
экспе́ртна-прававо́га |
экспе́ртна-прававо́й экспе́ртна-прававо́е |
экспе́ртна-прававо́га |
экспе́ртна-прававы́х |
| Д. |
экспе́ртна-прававо́му |
экспе́ртна-прававо́й |
экспе́ртна-прававо́му |
экспе́ртна-прававы́м |
| В. |
экспе́ртна-прававы́ (неадуш.) экспе́ртна-прававо́га (адуш.) |
экспе́ртна-прававу́ю |
экспе́ртна-прававо́е |
экспе́ртна-прававы́я (неадуш.) экспе́ртна-прававы́х (адуш.) |
| Т. |
экспе́ртна-прававы́м |
экспе́ртна-прававо́й экспе́ртна-прававо́ю |
экспе́ртна-прававы́м |
экспе́ртна-прававы́мі |
| М. |
экспе́ртна-прававы́м |
экспе́ртна-прававо́й |
экспе́ртна-прававы́м |
экспе́ртна-прававы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
АНА́МНЕЗ
(ад грэч. anamnēsis успамін),
сукупнасць звестак аб жыцці хворага і развіцці хваробы, атрыманых апытаннем хворага або з іншых крыніц. Выкарыстоўваецца для ўстанаўлення дыягназу, прагнозу хваробы, выпрацоўкі аптымальных метадаў лячэння і прафілактыкі; адзін з асн. метадаў комплекснага абследавання, вывучэння хворага як асобы, індывідуальнасці; прасцейшы спосаб устанаўлення кантакту паміж хворым і ўрачом. Паводле анамнезу дыягназ хваробы ўстанаўліваецца больш як у 50% выпадкаў. Анамнез хваробы ўключае звесткі аб узнікненні хваробы і цячэнні яе да моманту даследавання, скаргі і адчуванні хворага. Анамнез жыцця ўключае агульныя біягр. звесткі па перыядах жыцця, перанесеныя хваробы, спадчыннасць, сямейнае жыццё, умовы працы і быту, шкодныя звычкі. Асобна вылучаюць фармакалагічны, алергалагічны, экспертна-працоўны анамнез. Пры неабходнасці збіраюць эпідэміялагічны анамнез. Паняцце анамнезу ўжываюць таксама ў ветэрынарыі пры дыягностыцы хвароб свойскіх жывёл.
М.Ф.Сарока.
т. 1, с. 337
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БЕЛАРУ́СКАЯ САЦЫЯЛАГІ́ЧНАЯ АСАЦЫЯ́ЦЫЯ,
добраахвотная навукова-грамадская арг-цыя, якая аб’ядноўвае вучоных і спецыялістаў, што працуюць у галіне сацыялогіі. Створана ў 1994, з’яўляецца правапераемніцай Бел. аддзялення Сав. сацыялагічнай асацыяцыі. Асн. задачы: павышэнне прафес. ўзроўню членаў асацыяцыі, пашырэнне сацыялагічных ведаў; садзейнічанне развіццю сацыялагічнай навукі, павышэнню абгрунтаванасці і дзейнасці яе рэкамендацый; выяўленне прыярытэтных кірункаў сац.-эканам., паліт. і культ. развіцця Беларусі і асобных яе рэгіёнаў; развіццё навук. сувязяў і супрацоўніцтва з сацыёлагамі інш. краін і міжнар. навук. арг-цыямі; арганізацыя і правядзенне навук. кангрэсаў, канферэнцый, сімпозіумаў, семінараў; выдавецкая дзейнасць. У рамках Беларускай сацыялагічнай асацыяцыі вядзецца экспертна-кансультацыйная дзейнасць па пытаннях сацыялогіі, праводзяцца сацыялагічныя экспертызы паліт., прававых, эканам., тэхн. і інш. праектаў. Разам з інш. навук. ўстановамі і арг-цыямі выдала манаграфіі А.В.Рубанава «Сацыяльны суб’ект: матывы і дзейнасць» (1994), Г.М.Сакаловай «Эканамічная сацыялогія», Я.М.Бабосава «Катастрофы: сацыялагічны аналіз» (1995) і інш.
В.А.Кліменка.
т. 2, с. 426
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)