Экліптычная сістэма нябесных каардынат 7/549

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

экліпты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экліптыкі. Экліптычная плоскасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экліпты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экліпты́чны экліпты́чная экліпты́чнае экліпты́чныя
Р. экліпты́чнага экліпты́чнай
экліпты́чнае		 экліпты́чнага экліпты́чных
Д. экліпты́чнаму экліпты́чнай экліпты́чнаму экліпты́чным
В. экліпты́чны (неадуш.)
экліпты́чнага (адуш.)		 экліпты́чную экліпты́чнае экліпты́чныя (неадуш.)
экліпты́чных (адуш.)
Т. экліпты́чным экліпты́чнай
экліпты́чнаю		 экліпты́чным экліпты́чнымі
М. экліпты́чным экліпты́чнай экліпты́чным экліпты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ЗЛУЧЭ́ННЕ ў астраноміі,

становішча планеты, пры якім яе экліптычная даўгата супадае з даўгатой Сонца. Для зямнога назіральніка планета знаходзіцца ці перад Сонцам, ці за ім. Гл. Канфігурацыя планет.

т. 7, с. 93

т. 7, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)