экле́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пірожнае з заварнога цеста з крэмам усярэдзіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экле́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экле́р экле́ры
Р. экле́ра экле́раў
Д. экле́ру экле́рам
В. экле́р экле́ры
Т. экле́рам экле́рамі
М. экле́ры экле́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

экле́р м., кул. экле́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экле́р кул. экле́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экле́р, ‑а, м.

Пірожнае з заварнога цеста з крэмам унутры.

[Фр. éclair.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экле́р

(фр. eclair)

пірожнае з заварнога цеста з крэмам унутры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ekler, ~u

м.

1. маланка (замок);

2. кул. эклер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)