экзэку́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
экзэку́тар |
экзэку́тары |
| Р. |
экзэку́тара |
экзэку́тараў |
| Д. |
экзэку́тару |
экзэку́тарам |
| В. |
экзэку́тара |
экзэку́тараў |
| Т. |
экзэку́тарам |
экзэку́тарамі |
| М. |
экзэку́тару |
экзэку́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
marshal
[ˈmɑ:rʃəl]
1.
n.
1)
а) нача́льнік палі́цыі або́ пажа́рнае кама́нды
б) судо́вы экзэку́тар (напр. шэ́рыф)
2) ма́ршал -а m. (у во́йску)
3) вяду́чы прагра́мы (на банке́це, урачы́стасьці), кама́ндуючы пара́дам
2.
v.t.
1) выстро́йваць
2) урачы́ста ве́сьці, уво́дзіць; разьмяшча́ць гасьце́й (на банке́це і пад.)
3.
v.i.
выстро́йвацца (у баявы́м пара́дку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)