Экза... 11/420

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

экза-

(гр. ekso = па-за, звонку)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «знешні», «вонкавы».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экза...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «знешні», «вонкавы», напрыклад: экзасфера, экзадэрма.

[Ад грэч. éxō — па-за, звонку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзабіяло́гія

(ад экза- + біялогія)

тое, што і астрабіялогія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзадэ́рма

(ад экза- + дэрма)

слой клетак пад эпіблемай раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзапады́т

(ад экза- + гр. pus, podos = нага)

знешняя галінка, якая адыходзіць ад базіпадыта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзатэрмі́чны

(ад экза- + тэрмічны)

звязаны з вылучэннем, аддачай цяпла (напр. э-ая рэакцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзатро́фны

(ад экза- + -трофны)

які датычыць паразітычных арганізмаў, што жывуць на паверхні арганізма-жывіцеля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзасто́з

(ад экза- + гр. osteon = косць)

адзіночныя або шматлікія касцёва-храстковыя разрастанні на паверхні косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)