эве́нк

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эве́нк эве́нкі
Р. эве́нка эве́нкаў
Д. эве́нку эве́нкам
В. эве́нка эве́нкаў
Т. эве́нкам эве́нкамі
М. эве́нку эве́нках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эве́нк эве́нк, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эве́нк,

гл. эвенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эве́нкі, -аў, адз. эве́нк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. эвенкі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -кі́ек.

|| прым. эвенкі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эве́нкі, ‑аў; адз. эвенк, ‑а, м.; эвенкійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. эвенкійкі, ‑кіёк; ж.

Народнасць, якая складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́та ’марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. мову з тунгуса-маньчжурскіх моў: эвенк. кета ’тс’, маньчж. кʼата (ЕСУМ, 2, 426).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

унты́

(эвенк. unta = абутак)

абутак з футра на мяккай падэшве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ке́та

(рус. кета, ад эвенк. keta)

марская прамысловая рыба сям. ласасёвых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шама́н

(эвенк. saman = узбуджаны чалавек)

чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх засноўваецца на веры ў духаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)