эалі́йцы, -цаў ист. эоли́йцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эалі́йцы, ‑аў.

Адна з асноўных груп старажытнагрэчаскіх плямён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Эалійцы 11/404

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эалі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эалі́ец эалі́йцы
Р. эалі́йца эалі́йцаў
Д. эалі́йцу эалі́йцам
В. эалі́йца эалі́йцаў
Т. эалі́йцам эалі́йцамі
М. эалі́йцу эалі́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)