шэ́рл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэ́рл
Р. шэ́рлу
Д. шэ́рлу
В. шэ́рл
Т. шэ́рлам
М. шэ́рле

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шэрл, ‑у, м.

Чорны жалезісты турмалін.

[Ням. Schörl.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Шэрл 10/346; 11/400, гл. Турмалін

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шэрл

(ням. Schorl)

чорны жалезісты турмалін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шерл мин. шэрл, род. шэ́рлу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)