шышачны - Пошук

шыша́чны

прыметнік, адносны

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́шачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шы́шачны	шы́шачная	шы́шачнае	шы́шачныя
Р.	шы́шачнага	шы́шачнай шы́шачнае	шы́шачнага	шы́шачных
Д.	шы́шачнаму	шы́шачнай	шы́шачнаму	шы́шачным
В.	шы́шачны (неадуш.) шы́шачнага (адуш.)	шы́шачную	шы́шачнае	шы́шачныя (неадуш.) шы́шачных (адуш.)
Т.	шы́шачным	шы́шачнай шы́шачнаю	шы́шачным	шы́шачнымі
М.	шы́шачным	шы́шачнай	шы́шачным	шы́шачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́шачны ши́шечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шышкі. [Дзятлы] шапацелі карой і сыпалі з хвой шышачную луску на чысцюткую белізну маладой парошы. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыша́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і гронка.

Ш. вінаграду.

2. Патаўшчэнне ў выглядзе шышкі на сцёблах некаторых раслін (разм.).

Шышакі чароту.

3. Вялікая колькасць насякомых, якія сабраліся ў адзін ком.

Ш. пчол.

|| прым. шыша́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Круглаватае ці авальнае суквецце і плод хваёвых і некаторых іншых раслін, пакрыты луской.

Яловая ш.

Хваёвая ш.

Альховая ш.

Кедравая ш.

2. Круглаватая выпукласць, бугор.

На лбе ўскочыла ш.

3. Пра важную, значную, уплывовую асобу (разм., іран.).

Ён там важная ш.

|| прым. шы́шачны, -ая, -ае (да 1 знач.) і (у некаторых спецыяльных назвах) шы́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ши́шечный шы́шачны; см. ши́шка².

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum