Verbum

анлайнавы слоўнік

шырэ́й нареч. сравнит. ст. ши́ре, поши́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шырэй

Том: 37, старонка: 219.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

шырэ́й прысл, шырэ́йшы (выш. ст ад шырока, шырокі) bréiter; wéiter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шы́рака

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
шы́рака	шырэ́й шы́рай шырачэ́й	найшырэ́й найшырачэ́й

Іншыя варыянты: шыро́ка.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шыро́ка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
шыро́ка	шырэ́й шы́рай шырачэ́й	найшырэ́й найшырачэ́й

Іншыя варыянты: шы́рака.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шы́рай нареч. сравнит. ст., см. шырэ́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крык, ‑у, м.

Гучны адрывісты вокліч, крык. Шум, жарты, вясёлыя выкрыкі поўнага задавальнення поўнілі лазню. Колас. Хутка пачуліся грозныя выкрыкі стражнікаў: «Шырэй дарогу! Шырэй! Убок! Убок!» Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяля́нства, ‑а, н.

Клас сялян. Саюз пралетарыяту з сялянствам. □ Сялянства, у тым ліку і беларускае, пад кіраўніцтвам рабочага класа ўсё шырэй і шырэй уцягваецца ў барацьбу супроць самадзяржаўя. Каваленка. // У дарэвалюцыйнай Расіі — сялянскае саслоўе. Паходзіць з сялянства. // зб. Сяляне. Тут [у карчме] п’янствавала навакольнае сялянства. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поши́ре сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) шырэ́й;

2. прил. (тро́хі) шырэ́йшы, (тро́хі) шы́ршы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абсачыць. Яны [Коля і яго знаёмы] удвух памеркаваліся заняць месцы далёка адзін ад аднаго, каб шырэй абсочваць мясцовасць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)