шыракаро́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шыракаро́ты шыракаро́тая шыракаро́тае шыракаро́тыя
Р. шыракаро́тага шыракаро́тай
шыракаро́тае		 шыракаро́тага шыракаро́тых
Д. шыракаро́таму шыракаро́тай шыракаро́таму шыракаро́тым
В. шыракаро́ты (неадуш.)
шыракаро́тага (адуш.)		 шыракаро́тую шыракаро́тае шыракаро́тыя (неадуш.)
шыракаро́тых (адуш.)
Т. шыракаро́тым шыракаро́тай
шыракаро́таю		 шыракаро́тым шыракаро́тымі
М. шыракаро́тым шыракаро́тай шыракаро́тым шыракаро́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шыракаро́ты широкоро́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыракаро́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокі рот. Пакуль той, вялы, сабраўся з адказам, у гутарку іх умяшаўся другі, .. шыракароты, у чырвоным чэшскім галіфэ. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Шыракароты (птушкі) 3/33

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

широкоро́тый шыракаро́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыракаро́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шыракаро́т шыракаро́ты
Р. шыракаро́та шыракаро́таў
Д. шыракаро́ту шыракаро́там
В. шыракаро́та шыракаро́таў
Т. шыракаро́там шыракаро́тамі
М. шыракаро́це шыракаро́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)