шыракава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шыракава́ты |
шыракава́тая |
шыракава́тае |
шыракава́тыя |
| Р. |
шыракава́тага |
шыракава́тай
шыракава́тае |
шыракава́тага |
шыракава́тых |
| Д. |
шыракава́таму |
шыракава́тай |
шыракава́таму |
шыракава́тым |
| В. |
шыракава́ты (неадуш.)
шыракава́тага (адуш.) |
шыракава́тую |
шыракава́тае |
шыракава́тыя (неадуш.)
шыракава́тых (адуш.) |
| Т. |
шыракава́тым |
шыракава́тай
шыракава́таю |
шыракава́тым |
шыракава́тымі |
| М. |
шыракава́тым |
шыракава́тай |
шыракава́тым |
шыракава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шыракава́ты, ‑ая, ‑ае.
Зашырокі, некалькі шырокі. Плацце крыху шыракаватае, відаць, гаспадыня некалі была таўсцейшая. Асіпенка. Дзед Талаш расчуліўся.. Куртаты, шыракаваты на канцы і трохі задзёрысты нос яго падняўся ўгору і апусціўся ўніз. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
широкова́тый разг. шыракава́ты, зашыро́кі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́чары, ‑аў; адз. няма.
Разм. Кучаравыя або завітыя валасы. Маладая жанчына з прыгожым тварам, з белакурымі кучарамі, крыху напушчанымі на шыракаваты лоб, нечым прывабіла не старога яшчэ палкоўніка. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)