шыпшы́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шыпшы́навы шыпшы́навая шыпшы́навае шыпшы́навыя
Р. шыпшы́навага шыпшы́навай
шыпшы́навае
шыпшы́навага шыпшы́навых
Д. шыпшы́наваму шыпшы́навай шыпшы́наваму шыпшы́навым
В. шыпшы́навы (неадуш.)
шыпшы́навага (адуш.)
шыпшы́навую шыпшы́навае шыпшы́навыя (неадуш.)
шыпшы́навых (адуш.)
Т. шыпшы́навым шыпшы́навай
шыпшы́наваю
шыпшы́навым шыпшы́навымі
М. шыпшы́навым шыпшы́навай шыпшы́навым шыпшы́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шыпшы́навы шипо́вниковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыпшы́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шыпшыны. То ён [Віцька].. калючага дзядоўніку назапускаў дзяўчынцы ў валасы, то шыпшынавых зярнятак пасылаў за шыю. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыпшы́на, -ы, ж.

Дзікая кустовая ружа з простымі, не махровымі кветкамі, а таксама плады гэтай расліны.

|| прым. шыпшы́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шипо́вниковый шыпшы́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)