назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| шыко́ўнасці | |
| шыко́ўнасці | |
| шыко́ўнасцю | |
| шыко́ўнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| шыко́ўнасці | |
| шыко́ўнасці | |
| шыко́ўнасцю | |
| шыко́ўнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць шыкоўнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыко́ўны, -ая, -ае.
Тое, што і шыкарны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бага́цце, -я,
1. Матэрыяльныя каштоўнасці, грошы.
2. Сукупнасць прыродных рэсурсаў.
3. Раскоша,
4. Разнастайныя ўнутраныя якасці каго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наря́дность
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бага́цце, ‑я,
1. Матэрыяльныя каштоўнасці, грашовыя накапленні.
2. Наогул маёмасць, набытак.
3. Сукупнасць прыродных рэсурсаў.
4. Мноства разнастайных якасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)