шыко́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шыко́зны шыко́зная шыко́знае шыко́зныя
Р. шыко́знага шыко́знай
шыко́знае		 шыко́знага шыко́зных
Д. шыко́знаму шыко́знай шыко́знаму шыко́зным
В. шыко́зны (неадуш.)
шыко́знага (адуш.)		 шыко́зную шыко́знае шыко́зныя (неадуш.)
шыко́зных (адуш.)
Т. шыко́зным шыко́знай
шыко́знаю		 шыко́зным шыко́знымі
М. шыко́зным шыко́знай шыко́зным шыко́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шыко́зны разг. шика́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыко́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і шыкарны. На ўвесь клуб танцуе толькі яна [Лора] адна з такім шыкозным.. кавалерам. Вітка. Уся важнасць і ўся Сцёпкава цвёрдасць адразу прападаюць. А як пабачыў яшчэ такую шыкозную кнігу, дык і зусім уладу над сабою страціў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)