шыза́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шыза́к |
шызакі́ |
| Р. |
шызака́ |
шызако́ў |
| Д. |
шызаку́ |
шызака́м |
| В. |
шызака́ |
шызако́ў |
| Т. |
шызако́м |
шызака́мі |
| М. |
шызаку́ |
шызака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шыза́к, -ка́ м. (голубь) сизя́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сизя́к разг. шыза́к, -ка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)