шчэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Тонкая пласцінка, адколатая па слаі дрэва.

Яловыя шчэпкі.

Худы як ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчэ́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчэ́пка шчэ́пкі
Р. шчэ́пкі шчэ́пак
Д. шчэ́пцы шчэ́пкам
В. шчэ́пку шчэ́пкі
Т. шчэ́пкай
шчэ́пкаю		 шчэ́пкамі
М. шчэ́пцы шчэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчэ́пка ж. ще́пка, щепа́;

◊ худы́ як ш. — худо́й как ще́пка;

і за ~ку зно́йдзе прычэ́пку — посл. ни за что́ ни про что́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Невялікая тонкая пласцінка, кавалак, адколаты па слаі дрэва; трэска. Напалавіну ў шчэпкі пакрышыла, Напалавіну полымем пайшла. Як быццам хата ў тым і саграшыла, Што гэтак доўга хатаю была. Чэрня. [Алёшка:] — Глядзі вунь [Грышка], колькі дробных шчэпак ля камля. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́ска, -і, ДМ трэ́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Тонкі кавалак дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка.

Прынесці трэсак на падпалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лучы́ніна, ‑ы, ж.

Разм. Адна шчэпка лучыны. Паправіць матка лучыніну, адаб’е вугаль, каб яна не дыміла. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лучы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж., таксама зб.

Тонкая доўгая сухая шчэпка, якой даўней асвятлялі сялянскія хаты.

Дагарае л.

Нашчапаць лучыны.

|| памянш. лучы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. лучы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёска, ‑і, ДМ цёсцы; Р мн. ‑сак; ж.

Абл. Трэска, шчэпка. На дварэ — паленне, цёскі, Куча сметніку ляжыць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sliver [ˈslɪvə] n. лучы́на; трэ́ска, шчэ́пка;

a sliver of cheese то́нкі кава́лачак сы́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ще́пка

1. трэ́ска, -кі ж., шчэ́пка, -кі ж.;

2. собир. трэ́скі, -сак мн., шчэ́пкі, -пак мн.;

◊

худо́й как ще́пка худы́ як шчэ́пка;

лес ру́бят — ще́пки летя́т погов. лес сяку́ць — трэ́скі ляця́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)