шчэ́бень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шчэ́бень
Р. шчэ́бню
Д. шчэ́бню
В. шчэ́бень
Т. шчэ́бнем
М. шчэ́бні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шчэ́бень, -ю, м.

Раздроблены камень для будаўнічых работ.

|| прым. шчэ́беневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчэ́бень, -бню м. ще́бень, щебёнка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчэ́бень, ‑ю, м.

1. Біты, раздробнены камень, цэгла і пад., які прымяняецца для будаўнічых работ і пракладкі дарог.

2. Дарожнае пакрыццё, дарожны насып, зроблены з такога каменю, цэглы і пад. Тут [на Малахавым кургане] шчэбень церлі танкі ў пудру, І раптам нашае: — Палундра!.. Смагаровіч.

3. Асадачная горная парода, якая складаецца з невялікіх неабкачаных востравугольных абломкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчэбень

т. 18, кн. 1, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шчэ́бень м

1. буд Schótter m -s, -;

2. геал Stéinschutt m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. расшчабяніць.

2. Дробны шчэбень.

Засыпаць брук расшчабёнкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rubble [ˈrʌbl] n. бут, ка́мень; шчэ́бень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ще́бень шчэ́бень, -бню м., друз, род. дру́зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каменябо́ец, ‑бойца, м.

Рабочы, які разбівае каменне на шчэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)