кісло́тна-
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кісло́тна-
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
есентукі́, ‑оў;
Саляна-
[Ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́лачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае ў сваім саставе шчолач.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́лач, -ы,
Растворанае ў вадзе едкае хімічнае рэчыва, якое ўтвараецца пры злучэнні солі з кіслатой і афарбоўвае лакмусавую паперу ў сіні колер.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шчо́лачны
прыметнік, адносны
| шчо́лачны | шчо́лачнае | шчо́лачныя | ||
| шчо́лачнага | шчо́лачнай шчо́лачнае |
шчо́лачнага | шчо́лачных | |
| шчо́лачнаму | шчо́лачнай | шчо́лачнаму | шчо́лачным | |
| шчо́лачны ( шчо́лачнага ( |
шчо́лачную | шчо́лачнае | шчо́лачныя ( шчо́лачных ( |
|
| шчо́лачным | шчо́лачнай шчо́лачнаю |
шчо́лачным | шчо́лачнымі | |
| шчо́лачным | шчо́лачнай | шчо́лачным | шчо́лачных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кісло́тна-шчо́лачны
прыметнік, адносны
| кісло́тна-шчо́лачны | кісло́тна- |
кісло́тна-шчо́лачнае | кісло́тна-шчо́лачныя | |
| кісло́тна-шчо́лачнага | кісло́тна-шчо́лачнай кісло́тна-шчо́лачнае |
кісло́тна-шчо́лачнага | кісло́тна-шчо́лачных | |
| кісло́тна-шчо́лачнаму | кісло́тна-шчо́лачнай | кісло́тна-шчо́лачнаму | кісло́тна-шчо́лачным | |
| кісло́тна-шчо́лачны ( кісло́тна-шчо́лачнага ( |
кісло́тна-шчо́лачную | кісло́тна-шчо́лачнае | кісло́тна-шчо́лачныя ( кісло́тна-шчо́лачных ( |
|
| кісло́тна-шчо́лачным | кісло́тна-шчо́лачнай кісло́тна-шчо́лачнаю |
кісло́тна-шчо́лачным | кісло́тна-шчо́лачнымі | |
| кісло́тна-шчо́лачным | кісло́тна-шчо́лачнай | кісло́тна-шчо́лачным | кісло́тна-шчо́лачных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хло́рна-шчо́лачны
прыметнік, адносны
| хло́рна-шчо́лачны | хло́рна- |
хло́рна-шчо́лачнае | хло́рна-шчо́лачныя | |
| хло́рна-шчо́лачнага | хло́рна-шчо́лачнай хло́рна-шчо́лачнае |
хло́рна-шчо́лачнага | хло́рна-шчо́лачных | |
| хло́рна-шчо́лачнаму | хло́рна-шчо́лачнай | хло́рна-шчо́лачнаму | хло́рна-шчо́лачным | |
| хло́рна-шчо́лачны ( хло́рна-шчо́лачнага ( |
хло́рна-шчо́лачную | хло́рна-шчо́лачнае | хло́рна-шчо́лачныя ( хло́рна-шчо́лачных ( |
|
| хло́рна-шчо́лачным | хло́рна-шчо́лачнай хло́рна-шчо́лачнаю |
хло́рна-шчо́лачным | хло́рна-шчо́лачнымі | |
| хло́рна-шчо́лачным | хло́рна-шчо́лачнай | хло́рна-шчо́лачным | хло́рна-шчо́лачных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
odczyn, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
щелочно́й (относящийся к щёлочи) шчо́лачны; (относящийся к щёлоку) лу́гавы;
щелочна́я реа́кция
щелочна́я вода́ лу́гавая вада́, шчо́лак, луг.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВАДАРО́ДНЫ ПАКА́ЗЧЫК
(
велічыня, якая характарызуе канцэнтрацыю (актыўнасць) іонаў вадароду ў растворах. Лікава роўны адмоўнаму дзесятковаму лагарыфму канцэнтрацыі [H+] (актыўнасці) вадародных іонаў H+, якая выражана ў молях на літр (моль/
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)