шхе́ры, -аў.

Скалы і невялікія скалістыя астравы каля марскіх берагоў, зрэзаных фіёрдамі.

|| прым. шхе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шхе́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шхе́ры
Р. шхе́раў
Д. шхе́рам
В. шхе́ры
Т. шхе́рамі
М. шхе́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шхе́ры, -раў ед. нет, геогр. шхе́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шхе́ры геогр. шхе́ры, -раў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шхе́ры, ‑аў; адз. няма.

Спец. Скалістыя астравы побач з моцна зрэзанымі марскімі берагамі; прыбярэжны марскі раён, у склад якога ўваходзяць такія астравы. Здаецца, ці выгляне сонца калі. Ад левага борта скалістыя шхеры, Ад правага — голыя горы ўдалі. Танк.

[Ад швед. skär — скалісты востраў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Шхеры 10/575; 11/50, 372

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шхеры

т. 17, с. 492

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шхе́ры мн. геагр. Schären pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шхе́ры

(шв. skär = скала)

скалістыя астравы побач з моцна зрэзанымі марскімі берагамі; прыбярэжны марскі раён, у склад якога ўваходзяць такія астравы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Schären

pl геагр. шхе́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)