шут м.

1. ист. бла́зан, -зна м.;

2. перен. бла́зан, -зна м., штука́р, -ра́ м., камедыя́нт, -та м.;

◊

шут горо́ховый ду́рань малёваны;

шут его́ зна́ет! лі́ха яго́ ве́дае!;

на кой шут! на яко́е лі́ха!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шут-шу́т

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Стары Шут, гл. Колас Я.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шут М. К. 11/371

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шут Іван Віктаравіч

т. 17, с. 489

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шут Кліменцій Пятровіч

т. 17, с. 489

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шут Мікалай Канстанцінавіч

т. 17, с. 489

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Шут К. П. 1/34, 471, 505; 2/472; 3/122; 4/214, 244, 306, 467, 469; 5/228, 501; 6/170; 7/46; 10/478; 11/542; 12/424

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шу́та

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шу́та шу́ты
Р. шу́ты шу́т
Д. шу́це шу́там
В. шу́ту шу́т
Т. шу́тай
шу́таю		 шу́тамі
М. шу́це шу́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фацэ́т м., разг. ко́мик, шут, заба́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)