шу́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ў картачнай гульні выкарыстоўвае махлярскія прыёмы, а таксама ўвогуле махляр.

Картачны ш.

|| прым. шу́лерскі, -ая, -ае.

Ш. прыём (перан.: махлярскі, несумленны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шу́лер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шу́лер шу́леры
Р. шу́лера шу́лераў
Д. шу́леру шу́лерам
В. шу́лера шу́лераў
Т. шу́лерам шу́лерамі
М. шу́леру шу́лерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шу́лер м. шу́лер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шу́лер шу́лер, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шу́лер, ‑а, м.

Ігрок, які ў картачнай гульні выкарыстоўвае махлярскія, ашуканскія прыёмы. // перан. Наогул падманшчык, махляр, ашуканец.

[Польск. szuler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шулер

т. 17, с. 483

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шу́лер м Fálschspieler m -s, -, Betrüger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

szuler

м. шулер; махляр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fálschspieler

m -s, - шу́лер, махля́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rook

I [rʊk]

1.

n.

1) грак -а́ m. (пту́шка)

2) Sl. шу́лер -а, махля́р -а́ m.

2.

v.t., Sl.

махлява́ць, ашу́кваць

II [rʊk]

n.

тура́ f. (у ша́хматах)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)