штэ́мпельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штэ́мпельны штэ́мпельная штэ́мпельнае штэ́мпельныя
Р. штэ́мпельнага штэ́мпельнай
штэ́мпельнае
штэ́мпельнага штэ́мпельных
Д. штэ́мпельнаму штэ́мпельнай штэ́мпельнаму штэ́мпельным
В. штэ́мпельны (неадуш.)
штэ́мпельнага (адуш.)
штэ́мпельную штэ́мпельнае штэ́мпельныя (неадуш.)
штэ́мпельных (адуш.)
Т. штэ́мпельным штэ́мпельнай
штэ́мпельнаю
штэ́мпельным штэ́мпельнымі
М. штэ́мпельным штэ́мпельнай штэ́мпельным штэ́мпельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штэ́мпельны ште́мпельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штэ́мпельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штэмпеля; зроблены штэмпелем. Штэмпельны адбітак. // Які прызначаны, служыць для штэмпелявання. Штэмпельная падушка. Штэмпельны прэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́мпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Від пячаткі з выпуклым адбіткам або надпісам, а таксама адбітак, зроблены такой пячаткай.

Паштовы ш.

|| прым. штэ́мпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ште́мпельный штэ́мпельны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)