штыхъ

Том: 37, старонка: 206.

img/37/37-206_1046_Штыхъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

◎ *Паштыхава́ць, поштыховаць ’адцягнуць каваннем’ (ТС). З польск. posztychowat < sztych ’вастрыё’, ’шво, строчка’, з якога (ст.-польск.) і ст.-бел. штыхъ ’вастрыё’ (XVI ст.). Усе з с.-в.-ням. stich ’тс’ (Брукнер, 556; Булыка, Запазыч., 371).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)