Verbum

анлайнавы слоўнік

штыке́тнік, -а і -у, м.

1. -у, зб. Вузкія драўляныя планкі, з якіх робяць плот.

2. -а, мн. -і, -аў. Плот, агароджа з такіх планак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыке́тнік

‘планкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штыке́тнік

‘плот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штыке́тнік, род. штыке́тніка и собир. штыке́тніку м. штаке́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штыке́тнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у, зб. Вузкія драўляныя планкі, з якіх робяць плот. Прывезці воз штыкетніку.

2. ‑а. Плот, агароджа, зробленая з такіх планак. Схуднеў за вёскай Хмызнякоў наўкруг, І знікла са штыкетніка даёнка. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыке́тнік м. Stakétenzaun m -(e)s, -zäune

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шчыке́тнік, -а і -у, м. (разм.).

Тое, што і штыкетнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыке́ты, -аў, адз. штыке́т, -а і -у, М -ке́це, м.

Тое, што і штыкетнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штаке́тник штыке́тнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыке́тнік м., см. штыке́тнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)