штурва́льны, -ая, -ае.

1. гл. штурвал.

2. у знач. наз. штурва́льны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Той, хто стаіць за штурвалам на судне, камбайне і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штурва́льны штурва́льная штурва́льнае штурва́льныя
Р. штурва́льнага штурва́льнай
штурва́льнае		 штурва́льнага штурва́льных
Д. штурва́льнаму штурва́льнай штурва́льнаму штурва́льным
В. штурва́льны (неадуш.)
штурва́льнага (адуш.)		 штурва́льную штурва́льнае штурва́льныя (неадуш.)
штурва́льных (адуш.)
Т. штурва́льным штурва́льнай
штурва́льнаю		 штурва́льным штурва́льнымі
М. штурва́льным штурва́льнай штурва́льным штурва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штурва́льны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. штурва́льны штурва́льныя
Р. штурва́льнага штурва́льных
Д. штурва́льнаму штурва́льным
В. штурва́льнага штурва́льных
Т. штурва́льным штурва́льнымі
М. штурва́льным штурва́льных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штурва́льны

1. прил. штурва́льный;

2. в знач. сущ. штурва́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурва́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да штурвала, які з’яўляецца штурвалам. Штурвальны трос. □ За мачтай цямнела нерухомая постаць рулявога матроса. Час ад часу ён круціў штурвальнае кола. Самуйлёнак. // Які ажыццяўляецца з дапамогай штурвала. Штурвальнае кіраванне. // Прызначаны для штурвала; звязаны з месцам, дзе размешчаны штурвал. Штурвальная калонка. Штурвальная рубка. Штурвальны мосцік.

2. у знач. наз. штурва́льны, ‑ага, м. Асоба, якая кіруе штурвалам (судна, камбайна); рулявы (у 2 знач.). — Поўны наперад! — Ёсць поўны наперад! — чуецца голас штурвальнага. Бяганская. Недзе там, на мосціку камбайна, стаяў.. Амархан. Другі тыдзень ён працаваў памочнікам штурвальнага. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рулявое кола на судне, самалёце, камбайне.

Стаць за ш. карабля.

|| прым. штурва́льны, -ая, -ае.

Ш. трос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурва́льный мор. и пр.

1. прил. штурва́льны;

штурва́льное колесо́ штурва́льнае ко́ла;

2. сущ. штурва́льны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sterowniczy

штурвальны;

pulpit sterowniczy — пульт кіравання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)