штурва́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурва́л штурва́лы
Р. штурва́ла штурва́лаў
Д. штурва́лу штурва́лам
В. штурва́л штурва́лы
Т. штурва́лам штурва́ламі
М. штурва́ле штурва́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штурва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рулявое кола на судне, самалёце, камбайне.

Стаць за ш. карабля.

|| прым. штурва́льны, -ая, -ае.

Ш. трос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурва́л м. штурва́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурва́л мор. и пр. штурва́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурва́л, ‑а, м.

Рулявое кола, паваротам якога кіруюць суднам, самалётам і інш. машынамі. Ля штурвала ў рубцы застыў рулявы. Даніленка. Бывала, у полі.. [Паходня] садзіўся на нейкі час за рычагі трактара ці штурвал камбайна. Хадкевіч.

[Гал. stuurwiel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурва́л м. Hándrad n -(e)s, -räder (тс. перан.); марск., ав. Stéuerrad n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штурва́л

(гал. stuurwal)

рулявое кола самалёта, судна, аўтамабіля і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штурва́льны, -ая, -ае.

1. гл. штурвал.

2. у знач. наз. штурва́льны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Той, хто стаіць за штурвалам на судне, камбайне і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

steering wheel [ˈstɪərɪŋˌwi:l] n. штурва́л, руляво́е ко́ла, стырно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stéuerrad

n -(e)s, -räder штурва́л, стырнаво́е ко́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)