штру́кс

‘тканіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. штру́кс
Р. штру́ксу
Д. штру́ксу
В. штру́кс
Т. штру́ксам
М. штру́ксе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штрукс, ‑у, м.

1. Тканіна, падобная на вельвет.

2. толькі мн. (штру́ксы, ‑аў). Штаны асобага крою з такой тканіны.

[Ням. Struck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sztruks, ~u

м. штрукс; вельвет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)