шта́мбавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шта́мбавы |
шта́мбавая |
шта́мбавае |
шта́мбавыя |
| Р. |
шта́мбавага |
шта́мбавай
шта́мбавае |
шта́мбавага |
шта́мбавых |
| Д. |
шта́мбаваму |
шта́мбавай |
шта́мбаваму |
шта́мбавым |
| В. |
шта́мбавы (неадуш.)
шта́мбавага (адуш.) |
шта́мбавую |
шта́мбавае |
шта́мбавыя (неадуш.)
шта́мбавых (адуш.) |
| Т. |
шта́мбавым |
шта́мбавай
шта́мбаваю |
шта́мбавым |
шта́мбавымі |
| М. |
шта́мбавым |
шта́мбавай |
шта́мбавым |
шта́мбавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шта́мбавы лес., сад. шта́мбовый;
~вая ру́жа — шта́мбовая ро́за
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шта́мбавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае прамы доўгі ствол, сцябло без бакавых адгалінаванняў. Штамбавая ружа. Штамбавы агрэст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шта́мбовый лес., сад. шта́мбавы;
шта́мбовая ро́за шта́мбавая ру́жа.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)