шпіё́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шпіё́нства
Р. шпіё́нства
Д. шпіё́нству
В. шпіё́нства
Т. шпіё́нствам
М. шпіё́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпіёнства ср. шпио́нство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпіёнства, ‑а, н.

Тое, што і шпіянаж; вышукванне, высочванне каго‑, чаго‑н. Яму [следчаму] было дастаткова ўпэўненасці каменданта паліцыі і некаторых паліцэйскіх, што толькі грамадоўцы маглі забіць Сашку, помсцячы за яго правакацыі і шпіёнства. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіёнства н Geschnüffel n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шпіёніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

1. Займацца шпіянажам.

2. за кім. Тайна сачыць за кім-н.

Што ты за мной шпіёніш?

|| наз. шпіёнства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпио́нство шпіёнства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szpiegostwo

н. шпіянаж, шпіёнства; віжаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шпіёнскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шпіёна, шпіёнства; які належыць шпіёну. Прыйдзе ўвечары Наўмыснік, прынясе шпіёнскія матэрыялы. Чорны. Гледачу было зразумела, што толькі так можна размаўляць у абставінах паліцэйскага нагляду, шпіёнскага сыску. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Geschnüffel

n -s

1) фдрканне, сапе́нне

2) разм. шпіёнства, выве́дванне, разню́хванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)